Jak odnaleźć spokój w świecie, w którym nic nie jest pewne? Jak osiągnąć równowagę i przesypiać noce, skoro tak wiele pozostaje poza naszą kontrolą? Jak pogodzić się z ulotnością życia, stratą, nieuchronnością zmian? Jak uczynić nasze życie znaczącym i nadać mu sens na nowo?
Jedyną pewną w naszym życiu jest zmiana. Naturą rzeczywistości jest chaos (lub ukryty porządek). Mimo to człowiek usilnie szuka oparcia, czegoś stałego, trwałego, niezmiennego, przewidywalnego i bezpiecznego, do czego mógłby przylgnąć. Chcemy, aby pewne sytuacje trwały wiecznie i nigdy się nie kończyły, a pewni ludzie byli przy nas na zawsze i nigdy się nie zmieniali.
Próbując zatrzymać nieuchwytne i szukając wciąż pewnego gruntu w tak dynamicznym i nieprzewidywalnym świecie, skazujemy się na życie w ciągłym lęku, niepokoju, niepewności, zagubieniu i nieszczęśliwości. Szukamy wyłącznie przyjemności, uciekając od tego, co przez nas niepożądane. Chcemy czuć tylko wybrane emocje, odwracając głowę od trudnych przeżyć. Nie rozumiemy, że w ten sposób odwracamy głowę od samych siebie.
Co więc zrobić, aby w tym chaotycznym i zmiennym świecie odnaleźć spokój ducha, poczucie bezpieczeństwa, odwagę w sercu oraz szczęście, o którym marzy każdy człowiek?
Co odkrywa przed nami książka Żyj pięknie. Jak czerpać inspirację ze zmian, które przynosi los
Pema Chӧdrӧn jest buddyjską mniszką amerykańskiego pochodzenia, autorką bestsellerowych książek, uczennicą Czogjama Trungpy Rinpocze. Naucza medytacji i zgodnego z filozofią buddyzmu podejścia do życia. Jej nauki zyskały uznanie na całym świecie.
Żyj pięknie. Jak czerpać inspirację ze zmian, które przynosi los nie jest książką z rodzaju tych, które czyta się raz i odkłada na półkę. To książka, do której się powraca, po którą sięga się co jakiś czas i praktykuje.
W książce Pema odkrywa przed nami swoje własne przemyślenia, doświadczenia, nauki jej duchowych przewodników oraz wskazówki Buddy. Wśród nich są trzy metody pozwalające przetrwać w naszej nieprzewidywalnej rzeczywistości, odnaleźć spokój pośród chaosu i spojrzeć na nasze życie (szczególnie jego trudności i wyzwania), jako na drogę do zrozumienia, przebudzenia i dalszego wzrastania.
Człowiek w swojej kruchości dąży do przyjemności i dobrobytu, chcąc za wszelką cenę uniknąć bólu i cierpienia. Nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że uniknięcie bólu i cierpienia jest możliwe tylko w jeden sposób – poprzez akceptację życia w całości.
Życie na tej Ziemi to nie tylko sielanka i niczym niezmącona radość. Oczekiwanie na moment wiecznej szczęśliwości i ciągłego dobrostanu skazuje nas na rozczarowanie i cierpienie.
Moment, w którym decydujemy się brać z życia zarówno szczęście, jak i lekcje pod postacią cierpienia i trudności, staje się naszym wewnętrznym wyzwoleniem.
Moment, w którym zdajemy sobie sprawę, że nie na wszystko mamy wpływ, odpuszczamy kontrolę i w zaufaniu poddajemy się tej sile, która stworzyła życie, jest chwilą największej ulgi, jaką może poczuć człowiek.
Moment, w którym zaprzestajemy prób zatrzymania tego, co ulotne i obrony przed tym, co nieuniknione, jest momentem naszej wolności.
Pema uczy bycia obecnym w każdej chwili, nawet trudnej. Uczy, jak nie oceniać swoich myśli, emocji i jak powracać do świadomości w sytuacjach gniewu, złości czy niepokoju. Podpowiada, jak oderwać się od niesłużących nam nawykowych reakcji w sytuacjach stresowych oraz jak zaprzestać uciekania od siebie (np. w nałogowe odurzanie się, objadanie, hazard czy codzienne dystrakcje, jak Internet, wiadomości mailowe, telefoniczne, telewizję, etc.).
Pema pokazuje nam, że w dzisiejszym świecie pogrążonym w chaosie, konfliktach zbrojnych, katastrofach ekologicznych bardziej niż kiedykolwiek potrzeba nam się obudzić. Przypomina nam, że życie każdego człowieka jest trudne na swój sposób i że prawdziwym celem jest pokochać jego zmienną i niepewną naturę.
Ujęło mnie, w jaki sposób mniszka opowiada również o swoim życiu, przyznając się do upadków, porażek, zachowań „niegodnych” mnichów. Dzięki temu możemy zobaczyć w niej normalnego i prawdziwego człowieka, który tak, jak każdy z nas, doświadcza trudności na drodze własnego rozwoju.
Tradycja Trzech Ślubów (Trzech Zobowiązań)
Cała książka Żyj pięknie. Jak czerpać inspirację ze zmian, które przynosi los opiera się o buddyjską tradycję Trzech Ślubów (trzech zobowiązań), które mogą być inspiracją do rozpoczęcia lepszego i bardziej znaczącego życia dla każdego z nas, bez względu na wyznanie. Te trzy zobowiązania wiążą się z praktykami, które pozwalają poznać siebie, odzyskać siłę, wspierają rozwój wewnętrzny, potęgują samoświadomość i pomagają wykorzenić niesłużące nam nawyki.
Ślub Pratimoksza
Pierwszy ślub jest ślubem osobistego wyzwolenia i zobowiązaniem do niewyrządzania krzywdy. Dotyczy praktyki powstrzymania się od myśli, słów i zachowań, które są szkodliwe nie tylko dla innych, ale również dla nas samych.
Wiąże się z okazywaniem życzliwości oraz szacunku dla siebie i innych żywych istot. Dotyczy poznania siebie i eliminacji tego, co nie służy.
Ślub Bodhisattwy (ślub wojownika)
To zobowiązanie do działania dla dobra innych. Jest prawdziwie wyjściem ze strefy komfortu, wejściem w ból i cierpienie innych, aby pomóc je złagodzić. Opiera się o rozwijanie w sobie odwagi, o zaufanie, że każdy człowiek jest z natury dobry i że zawsze możemy połączyć się z jego przyjazną naturą, ciepłem i mądrością. Opiera się również na świadomości, że każda istota pragnie żyć, dlatego naszą rolą jest chronić życie we wszelkiej postaci.
Dzięki własnemu cierpieniu jesteśmy w stanie zrozumieć cierpienie innych i tym bardziej pomagać im w drodze do lepszego życia. Przebudzamy się i rozwijamy wewnętrznie, aby móc przebudzać i rozwijać innych. Idziemy przez życie z pytaniem „Jak mogę pomóc?”, zamiast „Co będę z tego mieć dla siebie?”.
Jak pisze autorka: „[…] uświadamiamy sobie, że dobro innych ludzi jest tak samo ważne, jak nasze. Pomagając im, pomagamy sobie. Pomagając sobie, pomagamy światu”.
Ślub Samaja
Ten ślub zobowiązuje do przyjęcia świata takim, jakim jest. Zobowiązuje do otwartości na życie i akceptacji jego ulotności, docenienia jego prawdziwej postaci.
Wszystko, czego doświadczamy, jest przejawem energii, która stworzyła wszystko, co jest. Próbując unikać niektórych elementów rzeczywistości, nie akceptujemy życia w pełni.
Kiedy zaczynamy akceptować życie w całej jego istocie, przestajemy czekać na idealny świat. Przyjmujemy świat, który jest i otwieramy się na niego ze spokojem.
W tych trzech zobowiązaniach piękne jest to, że mogą być one odnawiane tyle razy, ile potrzebujemy i z takim zaangażowaniem, na jakie czujemy się w danym momencie gotowi. Chodzi o dążenie do obranego kierunku i dawanie sobie setnej drugiej szansy, wytrwałą praktykę, szczerą chęć rozwoju i budowanie służących nam (i światu) nawyków.
Żyj pięknie. Jak czerpać inspirację ze zmian, które przynosi los – moje słowo na koniec
Cenię Pemę Chӧdrӧn i filozofię buddyjską. Mimo to początkowo byłam sceptycznie nastawiona do idei ślubów. Biję się jednak w pierś za moje uprzedzenia. W ślubowaniu nie chodzi bowiem o jakieś ceremoniały i szopki, a o szczere i wewnętrzne zaangażowanie w zmianę siebie i świata na lepsze. O regularną praktykę, która umacnia i wzbogaca.
Chodzi o wkroczenie na ścieżkę wojownika, na której poznajemy siebie, uczymy się, aby nie uciekać od swoich uczuć i doświadczeń, aby ze spokojem stawiać czoła wyzwaniom i zmienności życia. To prawdziwie odważny krok, który wymaga od nas, aby pozostać z bolesnymi doświadczeniami tak długo, aż wyciągniemy z nich lekcje.
Mniszka wspomina w książce słowa wodza Indian Seattle, który już ponad sto lat temu powiedział:
Już dziś możemy podjąć decyzję, czy chcemy biernie przyglądać się, jak nasza cywilizacja chyli się ku upadkowi, czy wkroczymy na drogę wojownika, stojącego na straży życia.
Możemy wybrać, by zaakceptować świat i panujące w nim zasady, co wyzwoli nas od cierpienia. Możemy zobowiązać się, że od teraz będziemy mądrze korzystać z daru życia, aby wzbogacić siebie i całe stworzenie swoim istnieniem.
Ja już wybrałam – mam nadzieję, że dołączysz…
Tytuł: Żyj pięknie. Jak czerpać inspirację ze zmian, które przynosi los
Autor: Pema Chӧdrӧn
Liczba stron: 208
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Wydawnictwo: Zwierciadło
Data premiery: 9 października 2019
Zapisuję się na powiadomienia .Wszystko jest takie prawdziwe i mądre.
Aniu, bardzo mi miło 💖🙏 Cieszę się, że mnie znalazłaś. Zapraszam zawsze.
Witaj. Wszystko super opisane, co przybliza do rozwijania sie i zaliczania danych nam egzaminow w tym zyciu. Niemniej jednak nie moge do konca zgodzic sie, abysmy przyjmowali swiat jaki jest. Swiat sam w sobie jest piekny, jednak wydarzenia wymagaja czesto interwencji, zmiany naszego spojrzenia na pewne kwestie. Biorac wszystko takie jakie jest, pozwala to sie rozleniwic i „czekac”, zamiast dzialac.
Pozdrawiam Monika 🙂
Witaj 💖
Nad tym tematem najlepiej byłoby posiedzieć przy kawie i poświęcić mu długie godziny 🙂
Ja patrzę na ten temat z dwóch perspektyw. Po pierwsze, jako ludzie, mamy tendencję do oceniania tego, co jest dobre, a co złe. A co, gdybyśmy przestali? Co, jeśli wszystko, co się dzieje (łącznie z wojnami, cierpieniem dzieci, zwierząt, planety) ma sens i musi się wydarzyć z powodów, których nie rozumiemy, bo nie jesteśmy w stanie zobaczyć większego obrazka, ogarnąć całości istnienia?
Druga perspektywa: jeśli widzimy cierpienie, ale nie jesteśmy w stanie NIC z tym zrobić, to po co się temu przyglądać, przeżywać i bezsensownie tracić energię? Nie lepiej patrzeć i angażować swoje zasoby tam, gdzie możemy realnie coś zmienić?
Co do słów: „Biorąc wszystko takie jakie jest, pozwala to się rozleniwić i „czekać”, zamiast działać”. To jest raczej kwestia interpretacji. Dla mnie to oznacza, że akceptuję rzeczywistość w jakiej żyję, dzięki czemu opuszcza mnie niepotrzebny lęk przed nieprzewidywalnością świata, złość i bezradność związana z poczuciem braku kontroli. Dzięki temu zyskuję energię na działanie i tworzenie swojej rzeczywistości. Kiedy napotkam związane z tym trudności, akceptuję je, co nie jest równoznaczne z tym, że się zatrzymam. Przeciwnie, zamiast bezsensownie denerwować się na Wszechświat, że AKURAT MNIE to spotkało, przyjmuję te zdarzenia, zamiast tkwić w oporze do nich. To daje mi siłę, aby na spokojnie zmierzyć się z nimi i je pokonywać.
Mam nadzieję, że trochę rozjaśniłam swój punkt widzenia 💖🙏
Też uważam, że życie to nauka i szansa na rozwój, a każdy problem, to okazja do sprawdzenia się. Wcześniej nie zastanawiałem się zbyt nad ciemną stroną siebie, muszę to rozgryźć i oswoić. Zapisuję się!
Dzięki wielkie Marcin, rozgość się u mnie 🙏💖